14. Basset bretoński

BASSET BRETOŃSKI

(Basset fauve de Bretagne)
Pochodzenie: Francja.
Użytkowość: Pies tropiący do polowania na króliki, zające, lisy, sarny i dziki.
Klasyfikacja FCI: grupa 6 Psygończe, posokowce i rasy pokrewne. sekcja 1.3. Małe psygończe.
Podlega próbom pracy.



KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:

Ten nieduży baset ma te same cechy, co rasa, od której pochodzi, a mianowicie płowy gryfon bretoński. W rejonie swego pochodzenia cieszył się wielką popularnością już w XIX wieku, a w całej Francji stał się znany w latach trzydziestych wieku XX. Wybitne talenty myśliwskie pozwoliły basetom bretońskim na wielokrotne wygranie Mistrzostw Francji w polowaniu na króliki, i zapewniły im wielką popularność.

WRAŻENIE OGÓLNE:

Płowy baset bretoński jest niedużym, krępym psem gończym, o żywym usposobieniu i bardzo szybkim, jak na swą wielkość. Łączy ogromną energię z wytrzymałością.

ZACHOWANIE/TEMPERAMENT:

Pełen pasji pies myśliwski, ale także doskonały towarzysz, oddany, łagodny i towarzyski. Pracować może w każdym, nawet najtrudniejszym terenie, i nadaje się na każdą zwierzynę. W pracy odważny, samodzielny i uparty, i dzięki tym cechom – niezawodny.

GŁOWA:

Mózgoczaszka:
Czaszka: Raczej długa, z wyraźnym guzem potylicznym. Oglądana z przodu górna krawędź czaszki ma kształt spłaszczonego łuku; jej szerokość zmniejsza się od tyłu w kierunku łuków brwiowych, które nie są zbyt wyraźne.
Stop: Nieco bardziej wyraźny, niż u gryfona bretońskiego.
Trzewioczaszka:
Nos: Czarny lub ciemno brązowy. Nozdrza dobrze rozwarte.
Kufa: Raczej zwężająca się ku nosowy, niż całkiem graniasta.
Wargi: Górna zakrywa dolną, ale nie jest bardzo obwisła. Niewielkie wąsy.
Uzębienie: Szczęki i zęby mocne, ścisły zgryz nożycowy. Brak P1 nie jest wadą.
Oczy: Ani wypukłe, ani zbyt głęboko osadzone, ciemno brązowe. Trzecia powieka niewidoczna, wyraz żywy.
Uszy: Osadzone na wysokości oka, sięgają końca nosa, ale nie dalej, ostro zakończone, zawinięte do środka, porośnięte włosem krótszym i bardziej miękkim, niż reszta ciała.

SZYJA:

Raczej krótka, mocno umięśniona.

TUŁÓW:

Grzbiet: Krótki, jak na baseta, szeroki, nigdy nie zapadnięty.
Lędźwie: Szerokie i dobrze umięśnione.
Klatka piersiowa: Szeroka i głęboka.
Żebra: Raczej zaokrąglone.
Brzuch: Tylko nieznacznie podciągnięty.

OGON:

Noszony trochę szablasto, średniej długości, ostro zakończony, często ze szczotką. W ruchu noszony powyżej linii grzbietu, pies stale macha nim na boki.

KOŃCZYNY:

Kończyny przednie:
Wygląd ogólny: Kościec mocny.
Łopatka: Skośnie ułożona, dobrze związana z tułowiem.
Łokcie: Nie odstające.
Podramię: Proste lub nieznacznie wykrzywione (co nie jest szczególnie pożądane).
Śródręcze: Oglądane z boku – trochę nachylone. Oglądane z przodu – pionowe lub trochę odstawione na zewnątrz, co nie jest pożądane.
Kończyny tylne:
Wygląd ogólny: Dobrze umięśnione i ustawione. Oglądane z tyłu – równoległe, ani za szeroko, ani zbyt wąsko ustawione.
Udo: Długie i dobrze umięśnione..
Staw skokowy: Nisko umiejscowiony, umiarkowanie kątowany.
Śródstopie: Pionowe.
Łapy: Zwarte, o zwartych, wysklepionych palcach. Pazury i opuszki mocne.

CHODY:

Żwawe.

SKÓRA:

Dość gruba, elastyczna Na szyi nie ma podgardla.

SZATA:

Sierść: Bardzo twarda i szorstka, raczej krótka, nie może być wełnista ani kędzierzawa. Na głowie także niezbyt długa.
Maść: Płowa, od pszenicznej do ceglastej. Dopuszczalna niewielka ilość rozproszonych włosów czarnych. Zdarza się małą biała gwiazdka na piersi, ale nie jest to pożądane.

WIELKOŚĆ:

Psy i suki: minimum 32 cm, maksimum 38 cm, z tolerancją 2 cm w przypadku osobników wybitnych.

WADY:

Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznawane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność zwierzęcia.

WADY DUŻE:

Zachowanie:
- Brak pewności siebie.
Głowa:
- Czaszka szeroka, płaska. Łuki brwiowe zbyt wyraźne.
- Kufa krótka lub szpiczasta. Warga górna gruba i obwisła.
Oczy:
- Jasne.
Uszy:
- Duże i płaskie.
Tułów:
- Lekki. Linia grzbietu inna, niż prosta. Podkasany brzuch.
Ogon:
- Krzywy.
Kończyny:
- Lekki kościec. Płaska łapa.
Sierść:
- Gładka, miękka, delikatna, rzadka.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:

Temperament:
- Agresja lub znaczna lękliwość.
Brak typu:
- Niedostatecznie wyrażone cechy rasowe, skutkiem czego dany osobnik wyraźnie różni się od innych psów tej rasy.
Uzębienia:
- Przodozgryz lub tyłozgryz.
Oczy:
- Bardzo jasne.
Pigmentacja:
- Całkowita lub częściowa depigmentacja nosa, krawędzi powiek lub warg.
Ogon:
- Zakręcony.
Kończyny przednie:
- Zbytnio wykrzywione.
Wilcze pazury:
- Obecność wilczych pazurów (nigdy nie występują u tej rasy).
Sierść:
- Długa, wełnista, inna od opisanej we wzorcu.
Wielkość:
- Poza wzorcowym limitem.
Budowa:
- Wyraźne wady i deformacje budowy.
Każdy pies o nienormalnej budowie i/lub przejawiający zaburzenia zachowania powinien być zdyskwalifikowany.