BASSET ARTEZYJSKO-NORMANDZKI
(Basset artésien normand)Pochodzenie: Francja.
Data publikacji oryginalnego wzorca: 12.12.1991
Użytkowość: Pies do polowania z bronią palną na drobną zwierzynę, pracuje zarówno w pojedynkę, jak i w sforze, głośno. Krótkie nogi pozwalają mu przeszukiwać najgęstsze krzewy, gdzie duży pies nie jest w stanie wejść, i płoszyć stamtąd ukrytą zwierzynę. Najlepszy w polowaniu na króliki, ale nadaje się także na zające, a nawet jelenie. W pracy bardzo wytrwały i głośny, ale niezbyt szybki.
Klasyfikacja FCI: grupa 6 Psy gończe, posokowce i rasy pokrewne, sekcja 1.3. Małe psygończe.
Podlega próbom pracy.
KRÓTKI RYS HISTORYCZNY:
Planowa hodowla krótkowłosych basetów francuskich rozpoczęła się w latach siedemdziesiątych XIX wieku. Z różnych basetów, mających wspólne pochodzenie, książę Le Couteulx de Canteleu wyprowadził jednolitą linię użytkową psów, nazywanych artezyjskimi, o prostych nogach. W tym samym czasie inny hodowca, Louis Lane, wyhodował swoją linię psów o wykrzywionych nogach; nazywano je normandzkimi. Nazwa „baset artezyjsko-normandzki” przyjęta została dopiero w roku 1924, a kolejny przewodniczący Klubu, Leon Verrier, który objął tę funkcję w roku 1927 w wieku 77 lat, obrał sobie za cel wzmocnienie „normańskiego” typu rasy. W wydanych w roku 1930 wzorcach psów myśliwskich, gdzie oddzielnie występują baset artezyjski i baset artezyjsko-normandzki, znajdujemy następującą uwagę: „Zarząd Société de Vénerie podkreśla, że baset artezyjsko-normandzki powinien być jak najbliższy typowi normańskiemu, bez śladu typu z Artois”.
WRAŻENIE OGÓLNE:
Pies długi, harmonijny, zwarty, o szlachetnej głowie gończych normańskich.
WAŻNE PROPORCJE:
Wysokość w kłębie : długość tułowia = około 5 : 8
Głębokość klatki piersiowej : wysokość w kłębie = około 2 : 3
Szerokość czaszki : długość głowy = około 1 : 2
Długość kufy : długość czaszki = około 10 : 10
ZACHOWANIE/ TEMPERAMENT:
Obdarzony doskonałym węchem i melodyjnym głosem, zawzięty, ale niezbyt szybki, pozwala właścicielowi w pełni cieszyć się dniem na polowaniu. Oddany właścicielowi i wylewny.
GŁOWA:
Mózgoczaszka:
Czaszka: Kopulasta, średniej szerokości, guz potyliczny wyraźny. W całości głowa ma być sucha.
Stop: Zaznaczony, ale nieprzesadnie.
Trzewioczaszka:
Nos: Czarny i duży, lekko wystający, o dobrze rozwartych nozdrzach.
Kufa: Mniej więcej tej samej długości, co czaszka, profil trochę orli.
Wargi: Górna warga wyraźnie przykrywa dolną; wargi nie są ani bardzo obwisłe, ani suche.
Uzębienie: Zgryz nożycowy.
Policzki: Tworzą je pojedyncze lub podwójne fałdy skóry.
Oczy: Owalne, duże, ciemne (w harmonii z maścią), wyraz poważny i łagodny, trzecia powieka może być widoczna, ale nie za bardzo.
Uszy: Osadzone jak najniżej, w żadnym razie nie powyżej linii oka, wąskie u nasady, mocno zawinięte do środka, bardzo długie, miękkie i delikatne. Sięgają co najmniej nosa, pożądane ostro zakończone.
SZYJA:
Raczej długa, z niewielkim podgardlem.
TUŁÓW:
Grzbiet: Szeroki i dobrze związany.
Lędźwie: Trochę wysklepione.
Zad: Lekko opadający.
Klatka piersiowa: Na przekroju owalna, długa, z długim mostkiem i mocno zaznaczonym przedpiersiem, dobrze wypełniona. Linia dolna mostka wyraźnie poniżej łokcia. Wszystkie żebra długie.
OGON:
Dość długi, gruby u nasady i stopniowo zwężający się ku końcowi, w spoczynku jego koniec ledwie dotyka ziemi. Noszony szablasto, ale nigdy nie zawinięty nad grzbietem, bez pióra. Jakiekolwiek zabiegi, mające na celu zmianę wyglądu ogona u psów wystawowych, są niedopuszczalne.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Wygląd ogólny: Krótkie, o mocnym kośćcu, są dość wyraźnie wykrzywione, na tyle, aby było to wyraźnie widoczne. Niezbyt obfite fałdy skóry są zaletą. Odpowiednio wykrzywione kończyny.
Łopatka : Umięśniona, skośnie ułożona.
Łokcie : Przylegające do tułowia.
KOŃCZYNY TYLNE:
Wygląd ogólny: Przy oglądaniu z tyłu linia pionowa, poprowadzona od guza siedzeniowego, przechodzi środkiem kończyny, stawu skokowego, śródstopia i łapy.
Uda: Masywne i dobrze umięśnione. Prawidłowe kończyny tylne, dobrze umięśnione uda.
Staw skokowy: Mocny, nisko umiejscowiony, kątowany tak, że tylna łapa jest u psa w naturalnej pozycji trochę podstawiona pod tułów. Niewielka fałda skóry na pięcie nie jest wadą.
Śródstopie: Krótkie i mocne.
Łapa: Owalna, trochę wydłużona, palce raczej zwarte i mocno oparte o podłoże.
CHODY:
Ruch harmonijny, pewny i bez wysiłku.
SKÓRA:
SZATA:
Sierść: Zwarta, krótka i gładka, ale nie przesadnie delikatna.
Maść: Płowa z czarnym płaszczem i bielą (trójbarwna) lub płowa z bielą (dwubarwna). U psów trójbarwnych głowa powinna być w znacznym stopniu płowa, z łukiem ciemnych włosów nad każdą skronią. Czarny płaszcz lub łaty mogą składać się z włosów jednolicie czarnych, lub strefowych (kiedyś nazywanych „zajęczymi” lub „borsuczymi”).
WIELKOŚC I WAGA:
Wysokość w kłębie: psy i suki: 30 – 36 cm.
tolerancja +/- 1 cm u osobników wybitnych.
Waga: 15 – 20 kg.
WADY:
Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznawane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia i wpływu na zdrowie i sprawność zwierzęcia.
GŁOWA:
- Czaszka płaska.
- Szerokie czoło.
- Bruzda czołowa zbyt wyraźna.
- Oczy jasne, okrągłe i wypukłe, ukazujące zbyt dużo trzeciej powieki.
- Uszy płaskie, zaokrąglone, grube, wysoko osadzone, szerokie u nasady.
SZYJA:
- Krótka.
TUŁÓW:
- Grzbiet miękki lub załamany.
- Wyrostek mieczykowaty mostka krótki lub zupełny jego brak.
- Żebra płaskie lub zdeformowane.
OGON:
- Zbyt długi, zniekształcony, gruby.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
- Łopatka spionowana, krótka, słabo umięśniona.
- Odstające łokcie.
- Śródręcza stykające się, koziniec.
- Nadmiernie wykrzywione kończyny przednie i wykręcone na zewnątrz łapy.
- Łapa płaska.
- Luźne palce.
KOŃCZYNY TYLNE:
- Płaskie uda.
- Stawy skokowe zbieżne, zbyt szeroko rozstawione.
SZATA:
- Sierść miękka, wyraźnie długa, z piórami.
- Maść: czerń na głowie.
ZACHOWANIE:
- Brak pewności siebie.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub lękliwość.
- Poważne wady budowy.
- Widoczne wady genetyczne, upośledzające psa.
- Brak typu rasowego.
- Przodozgryz lub tyłozgryz.
- Bardzo jasne oczy.
- Krótki mostek bez wyrostka mieczykowatego.
- Bardzo zdeformowane żebra.
- Kończyny przednie zupełnie proste.
- Kończyny słabe.
- Czarna głowa.
- Znaczne przesianie bieli, dające odcień niebieski.
- Wielkość poza limitem.
Każdy pies o nienormalnej budowie i/lub przejawiający zaburzenia zachowania powinien być zdyskwalifikowany.